Ayla
‘’Gerçek kahramanlar, bir askerden daha fazlasıdır’’ sloganıyla vizyona giren ve ay yüzlü bir kız ile ay yıldızlı bir askerin hikayesini anlatan Oscar aday adayı filmimiz: ‘’Ayla.’’
1950 yılında yaşanan Kore savaşında, bir Türk askeri olan Süleyman Astsubay’ın başından geçen gerçek bir olayı anlatan Ayla filmi, 90. Oscar Film Ödüllerine “Yabancı Dilde En İyi Film” aday adayı olarak ülkemizden katıldı. Reklamları aylar öncesinde dönmeye başlayan filmin beklentileri normalin üzerinde oldu. Bu beklentiyi fazlasıyla da başardı fakat Oscar için yeterli bir seviyede değildi. Hollywood tarzında çekilmeye çalışılmış olsa da bunu pek fazla başaramadığı görünüyor fakat dram filmlerinde ne kadar başarılı olduğumuzu da bir kez daha görmüş oluyoruz. Türk milletinin gişede ‘’Ayla’’ filmine Oscar’ını verdiğini düşünüyorum.
Gerçek bir hikayeden esinlenerek yapılması ve filmin sonunda olayı yaşayan kişilerin görüntülerinin gösterilmesi filmi daha bir duygusal hale getiriyor. Sinemaya ağlamak için gitmek isteyenlere önereceğim bir başyapıt.
1950 yıllarında Güney Kore ve Kuzey Kore arasındaki savaşa, Türkiye, Güney Kore’ye destek amaçlı asker gönderir. Süleyman Astsubay ise bu kafilede yer almaktadır. Süleyman, savaşın ortasında annesinin başında ağlayan 5 yaşındaki kız çocuğunu görür. Süleyman Astsubay, kız çocuğunu oradan alır ve ona ‘’AYLA’’ ismini verir. Ayla’yı birliğe götürür, birliğin neşe kaynağı olur. Astsubay ve Ayla arasında baba-kız bağı kurulur. 15 ay sonunda yeni birlikler geleceğinden dolayı Ayla’dan ayrılmak Astsubay Süleyman için çok zor olacaktır.
Baba-kız arasındaki sevgiyi, merhameti, insanlarla iletişimin önemini, karşılıksız sevmeyi, Türk askerinin dik duruşunu ve özgüveni fazlasıyla anlatan bir film olmuştur.
Ayla filmi, bize savaşın ortasında kalan bir kız çocuğunun savaşın çocuklar üzerindeki yıkıcı etkilerini göstermekle kalmıyor aynı zamanda çocukların savaş yerine sevgi gördüklerinde neler yapabileceklerini de gözler önüne seriyor.
Yönetmen Can Ulkay ve Görüntü yönetmeni Jean Paul Seresin’in kadrajları bizi filmin ilk dakikasından itibaren sıcak bir hikayenin içine atıveriyor. Bu güzel görüntülerin üzerine de bir de Fahir Atakoğlu imzalı müzikler eklenince film başka boyutlara taşınıyor. Film müzikleri duygularınıza öyle bir yön veriyor ki, gözyaşlarınıza engel olamıyorsunuz.
Ayla Film Eleştirisi
Filmde, savaş sahnelerinin çok iyi çekilmesinin yarattığı heyecanla Süleyman Astsubay ile Ayla’yı, savaş anlarında korumak için neredeyse kendimizi tutamayıp, ‘’Dikkat et, arkanda!’’ diye bağırmadığımız kalıyor.
Film biraz daha kısa olabilirmiş. Bazı sahnelerin süresi filmi uzun tuttuğu için, yer yer seyircilerin filmden kopmasına neden olduğu söylenebilir..
Filmin sponsorlarından olan THY’nin, kendini çok fazla öne çıkarması, iyi çekilmiş sahnelerin gerçeklik duygusunu kaybetmesine sebep oluyor.
Oscar’da -aday adayı olmasına rağmen- çok büyük işler yapacağını düşünmediğim bu film, Türk askerinin savaş sırasında bile düşmanlarına karşı nasıl davrandığını ve merhametinin hangi seviyede olduğunu çok iyi yansıtıyor.
Büyük Usta Çetin Tekindor, Süleyman Astsubay’ın yaşlılık sahnelerinde sanki biraz olmamış havası yaratıyor. İsmail Hacıoğlu (Süleyman Astsubay)’nun yükseklere çıkardığı karakterin yaşlılık halini canlandıran Büyük Usta Çetin Tekindor’un yerine başka bir oyuncu olsaymış daha iyi olacakmış hissi veriyor filmde. ‘’Babam ve Oğlum’’da baba rolünü canlandıran Çetin Tekindor’un burada o roldeki başarılı oyununu bu kez yansıtamadığını görüyoruz. Aynı zamanda diğer bir karakter Süleyman Astsubay’ın kızı Sebahat da ‘’Fatmagül’ün Suçu Ne’’ adlı dizi setinden gelen Esra Dermancıoğlu (Mukaddes) da filmde bizi etkileyemiyor.
İsmail Hacıoğlu, Ali Atay ve Kim Seol performanslarıyla filmi alıp daha da yukarıya taşımışlardır. Tüm ekibe Türk milletine böyle bir gerçek olayı tekrar gün yüzüne çıkartarak daha fazla kitlelere duyurdukları için teşekkür ederim. Yaşatmış olduğunuz duygulardan dolayı geleceğiniz ve yıldızın parlak olsun…
Yayımlayan