Sonra bir gün Gülüfer’in odasına gelen annesi, “Kızım, odan ne kadar da dağınık, fazla oyuncaklarını birine verebilirsin,” dedi. Gülfer de yeni bebeği alınır korkusuyla, “Mıstık’ı uzattı annesine,” “Al o zaman, anne, bu robotu istediğine verebilirsin. Bu zaten erkek çocuk oyuncağı, ben robotlarla oynamayı sevmiyorum,” dedi.
Annesi de Mıstık’ı kolundan tuttu ve “Tamam o zaman, bunu ihtiyacı olan birine verelim,” dedi. Tam o sırada evlerine Gülfer’in üç yaşındaki haylaz yeğeni Can geldi. Can o kadar hareketli bir çocuktu ki mahalledekiler Can parka gittiği gün asla evlerinden çıkmazlardı. Can’ın sürekli onlara bir şeyler atması, her şeyi koşarak yapması ve parktaki kurallara uymaması, tüm çocukları anne ve babalarını çok tedirgin ediyordu. Maalesef, Can’ın oyuncaklarla arası olmadığını bildiği halde Gülfer’in annesi, Mıstık’ı ona verdi.
“Engelli Robot Mıstık | Bölüm 3” okumaya devam et →